Ay Tavşanı ve Yıldız Ormanın Sırrı

Uzak diyarlardan birinde, Yıldız Ormanı adında büyülü bir yer vardı. Bu ormanın ağaçları gümüş yapraklarla kaplıydı, çiçekleri gece olduğunda mavi ışık saçardı ve en tuhafı da, ormanda yaşayan hayvanların konuşabilmesiydi! Ancak ormanın en gizemli sakinleri, Ay Tavşanlarıydı. Beyaz tüyleri ay ışığından dokunmuş gibi parlayan bu tavşanlar, her dolunayda gökyüzüne çıkarak yıldızları toplar ve dünyaya mutluluk dağıtırlardı. Fakat bir gece, beklenmedik bir şey oldu: Ay Tavşanları ortadan kayboldu…

Bölüm 1: Leo’nun Merakı

Kahramanımız Leo, Yıldız Ormanı’nın kenarındaki bir köyde annesiyle yaşayan 7 yaşında cesur bir çocuktu. Bir gece penceresinden baktığında, her zamanki gümüş ışıltılı ormanın karanlığa büründüğünü fark etti. “Anne, Ay Tavşanları nerede?” diye sordu. Annesi endişeyle, “Belki hastalanmışlardır,” dedi, ama Leo’nun içine bir kuşku düşmüştü. O gece yatağından sessizce kalktı, cebine el fenerini ve en sevdiği oyuncak kılıcını koyup ormana doğru yürüdü.

Yaprakların arasında ilerlerken aniden bir hışırtı duydu. Bir çalının ardından minik bir çift pembe göz belirdi: Lumi, küçük bir Ay Tavşanı! Tüyleri soluk griye dönmüş, kulakları öne düşmüştü. “Lütfen yardım et!” diye fısıldadı Lumi, insan dilinde konuşarak. “Kraliçemiz hasta… Ay Işığı Ağacı’nın meyvesi çalındı. Eğer üç gün içinde geri getiremezsek, hepimiz yok olacağız!”

Bölüm 2: Üç Büyülü Nesne

Leo, Lumi’yi avucuna alıp sakince dinledi. Kraliçeyi iyileştirmek için üç şey gerekiyordu:

1. Gümüş Gölü’nün en derinindeki ay taşı,
2. Yıldız Çiçeği’nden bir damla şafak çiyi,
3. Ve en zoru… Yıldız Ormanı’nın kalbinde yaşayan Gölge Muhafız’ın kalbi.

“Ama Gölge Muhafız çok tehlikeli!” diye uyardı Lumi. Leo, “Ben cesurum!” dedi, ama içinden korktuğunu biliyordu. Yine de Lumi’nin titreyen patisine söz verdi: “Seni yalnız bırakmayacağım.”

Bölüm 3: Gümüş Gölü’nün Sınavı

İlk durakları, ormanın kuzeyindeki Gümüş Gölüydü. Suyu ayna gibi parlıyordu, ancak Lumi, “Dikkat et, derinlerde Yalnız Balık yaşar. Onu güldürmelisin, yoksa taşı vermez,” dedi. Leo, taşın yüzeye yakın bir kayada olduğunu gördü, ama tam elini uzatırken su aniden kabardı! Dev bir balık, gümüş pullarıyla suyun üstüne zıpladı. Yüzü asık ve hüzünlüydü.

Leo, aklına annesinin ona şarkı söylediği bir ninniyi getirdi. Yavaşça mırıldanmaya başladı:
“Uyku vakti gelince yıldızlar,
Suların altında dans eder balıklar…”

Yalnız Balık’ın gözleri ışıldadı. “Çok uzun zaman oldu biri bana şarkı söyleyelı…” dedi. Sonra kuyruğunu sallayarak taşı Leo’nun avucuna bıraktı. İlk nesne tamamdı!

Bölüm 4: Şafak Çiçeği’nin İnayeti

Ertesi sabah, şafak sökmeden Yıldız Çiçeğini aramaya koyuldular. Bu çiçek, sadece gün doğumunda açan ve kayalıkların tepesinde büyüyen nadir bir bitkiydi. Tırmanırken Leo’nun dizi kanadı, ama Lumi, “Bak!” diye sevinçle bağırdı. Tam karşılarında, mor yapraklarıyla bir Yıldız Çiçeği vardı!

Ancak çiçeğin üzerinde, Altın Arılar vızıldıyordu. “Çiydi almak için onlardan izin istemelisin,” dedi Lumi. Leo, saygıyla eğilip, “Lütfen, Kraliçemiz için bir damla çiye ihtiyacım var,” dedi. Arılardan biri, “Karşılığında ne vereceksin?” diye sordu. Leo, cebinden bir parça bal çıkardı (annesinin ona verdiği öğle yemeğinden kalmıştı). Arılar memnuniyetle balı aldı ve çiy damlasını bir yaprağa damlattı. İkinci nesne de tamamdı!

Bölüm 5: Gölge Muhafız’ın Kalbi

En zorlu engel, ormanın kalbindeki mağarada yaşayan Gölge Muhafız‘dı. Lumi, “O aslında kötü biri değil,” diye açıkladı. “Sadece çok yalnız… Kalbini kıran biri yüzünden taş kesildi.” Mağaraya girdiklerinde, duvarlarda yıldız şeklinde fosiller vardı. Derinlerde, devasa bir kaya parçasına dönüşmüş bir yaratık duruyordu: Gölge Muhafız.

Leo, korkusunu yenip yavaşça yaklaştı. “Lütfen bize yardım et,” dedi. “Kraliçemiz ölürse, tüm orman karanlığa gömülecek.” Taş heykel titredi, içinden soluk bir ses yükseldi: “Kalp… kırık… tamir et…”

Leo, Lumi’ye baktı. Sonra aklına bir fikir geldi. Cebinden, babasının ona bıraktığı altın bir kalp kolye çıkardı. (Babası, Leo doğmadan önce denizde kaybolmuştu.) “Al,” dedi Gölge Muhafız’a uzatarak. “Bu senin olsun. Artık yalnız değilsin.”

Taş yavaşça çatladı, içinden ışık saçan bir kalp çıktı. Gölge Muhafız, gerçek formuna dönüşerek minnettarlıkla gülümsedi: “Teşekkür ederim, küçük kahraman.”

Bölüm 6: Ay Işığı Ağacı’nın Dirilişi

Üç nesneyi birleştirdiklerinde, Ay Taşı parladı, Şafak Çiyi onu sarmaladı ve Gölge’nin Kalbi hayat verdi. Lumi, “Hemen Kraliçe’ye götürmeliyiz!” dedi. Ormanın en yüksek tepesindeki Ay Işığı Ağacı‘na koştular. Ağacın dibinde, solgun bir tavşan yatıyordu. Leo, nesneleri köklerine yerleştirdi.

Aniden, gökyüzünde yıldızlar dans etmeye başladı. Ağaç, altın ışıklarla doldu ve Kraliçe yavaşça doğruldu: “Minik dostum… Ormanı kurtardın.” Ay Tavşanları tekrar ortaya çıktı, tüyleri parıldıyordu. Lumi, Leo’nun yanağına minik bir pati dokundurdu: “Sonsuza dek arkadaşız!”

Son: Yıldızlar Asla Sönmez

Leo ertesi sabah kendi yatağında uyandı. Acaba rüya mı görmüştü? Tam öyle düşünürken, yastığının altında gümüş bir tüy buldu. O akşam, pencereden baktığında Yıldız Ormanı’nın yeniden ışıldadığını gördü. Artık biliyordu: Cesaret ve dostluk, en karanlık geceleri bile aydınlatabilirdi.

Lumi ara sıra onu ziyarete geliyor, birlikte yıldızları sayıyorlardı. Ve Leo, babasının kolyesini her gördüğünde, kalbinin ne kadar güçlü olduğunu hatırlıyordu…

Evet çocuklar, masalımız burada bitiyor. Siz de 7 Yaş Masalları kategorisinde bir masal yazıp bize gönderebilirsiniz. Göndereceğiniz masallar sayesinde binlerce çocuk masal okuyarak uykuya dalacak.