Büyük Parkta Eğlenceli Bir Gün

Bir zamanlar, renkli ve büyük bir oyun parkında, çocukların hayal gücünü besleyen her şey vardı. Çimenler yemyeşildi, ağaçlar gölgelerle parkı serinletiyordu. Parkın bir köşesinde, birbirinden eğlenceli oyuncaklar ve oyunlar bulunuyordu: dev bir su kaydırağı, çarpışan arabalar, salıncaklar, dönen çarklar ve hatta zıp zıp yuvarlak toplar.

Bu parkta en çok sevilen iki oyun vardı. Biri, su kaydırağından kaymak, diğeri ise çarpışan arabalarla hızla yarış yapmak. Oyun parkının neşeli ortamında her gün bir sürü çocuk, eğlenceli saatler geçirirdi. Fakat bugün biraz farklıydı çünkü parkın ortasında, büyük bir yarış yapılacak, ve yarışta kimsenin geri kalmaması gerekiyordu!

Bir sabah, minik bir kız olan Elif ve erkek kardeşi Emir, parka gelmek için sabahın erken saatlerinde uyandılar. Elif, pembe elbiseleriyle oldukça neşeliydi, Emir ise mavi tişörtüyle hep enerjikti. Anne ve babalarıyla birlikte parka doğru yürürken, Elif’in gözleri parlıyor ve her zamanki gibi su kaydırağına gitmek için sabırsızlanıyordu. Emir ise çarpışan arabaları görmek için can atıyordu.

“Bugün ne yapacağız? Hangi oyunda eğleneceğiz?” diye sordu Elif, hızlı adımlarla yürürken.

Emir, “Ben çarpışan arabaları çok seviyorum! Hadi oraya gidelim!” dedi.

Anne ve baba, gülümseyerek çocuklarını dinlediler. Parka varıp, önce çarpışan arabaları görmek için hızla yürüdüler. Bu arada, büyük parkın tam ortasında dev bir su kaydırağı, parka gelen bütün çocukların dikkatini çekiyordu. Ancak Elif ve Emir’in ilgisini çeken asıl şey, çarpışan arabalar oluyordu. Her bir araba, birbirinden renkli ve pırıl pırıl boyanmıştı. Çocuklar arabaların içine girebilmek için sıraya girdiler.

Sıra Elif ve Emir’e geldiğinde, Elif arabanın direksiyonuna geçip hızla hareket etmeye başladı. Emir ise hemen yanındaki arabaya atladı ve Elif’in arabasına çarpmak için yola koyuldu. Parkta gülüşmeler ve kahkahalar yükselmeye başladı. Elif ve Emir arabalarını o kadar hızlı sürüyordu ki, bir arabanın içine binen diğer çocuklar bile onların hızlarına yetişemiyordu. Çarpışmalar çok eğlenceliydi. Elif, birden arabasının frenine basarak Emir’in arabasına çarptı ve büyük bir gülüşme patladı.

“Bu çok eğlenceli!” diye bağırdı Elif, gözleri parlayarak. Emir de gülümsedi ve “Ben seni geçeceğim!” diyerek hızla pedal çevirmeye başladı. Birbirlerine çarparken, parkta diğer çocuklar da onları izliyorlardı. Çarpışan arabalar gerçekten çok keyifliydi. Araba kullanmayı çok seven Elif ve Emir, gülerek durmadılar, yarışlarına devam ettiler.

Bir süre sonra, parkın diğer kısmına doğru yürüdüler. Büyük bir su kaydırağı onları bekliyordu. Kaydırağın kenarında, bir grup çocuk sırada bekliyordu. Elif ve Emir hemen su kaydırağına gitmek istediler, ancak kaydırağa gitmeden önce biraz beklemeleri gerekti. O sırada parktan geçerken bir sürü çocuk, su kaydırağının altındaki büyük havuzda eğleniyordu.

“Su kaydırağına binmek çok eğlenceli, Elif!” dedi Emir, heyecanla.

Elif de başını sallayarak “Evet, hemen kayalım!” dedi ve sıraya girdiler. Kaydırağın tepe noktasına çıktıklarında, suyun parıldayan rengi güneşin ışığı altında bir harikaydı. Elif kaymak için hazır hissediyordu. “Hazır mısın?” diye Emir’e sordu.

Emir, “Hazırım!” dedi ve ikisi de aynı anda kaydıraktan kaymaya başladılar. Hızla kayarken rüzgarın yüzlerine çarpması ve suyun vücutlarına sıçraması onları neşelendirdi. Elif, kaydırağın sonunda havuzun içine düşerken gülerek bağırdı. “Bu çok eğlenceliydi!”

Emir de aynı şekilde kayıp havuza düştü ve başını suya batırarak kahkahalarla gülmeye devam etti. Havuzun etrafında diğer çocuklar da çok eğleniyorlardı. Bir grup çocuk, kaydırağın altındaki büyük su perdesinin ardında saklambaç oynuyor, bir grup çocuk ise su baloncukları yapıyordu. Elif ve Emir de su baloncuklarını yakalamaya çalıştılar, çok eğlendiler.

Bir süre sonra, kaydırağın önünde sırasını bekleyen çocuklar vardı ve Elif ile Emir, su kaydırağını birkaç kere daha kayarak çok eğlendiler. Kaydıkları her defasında, suyun içinde birbirlerine çarparak gülüşmelerini birbirlerine anlatıyorlardı.

Parkın başka bir köşesinde ise bir grup çocuk, ip atlıyor ve top sektiriyordu. Elif ve Emir, diğer arkadaşlarıyla da tanışmak için parka doğru yürüdüler. Onlarla birlikte zıp zıp toplarla oynadılar, salıncağa bindiler ve parkta koşup birbirlerini kovalamaya başladılar.

Ama sonunda, parkta çok eğlendikten sonra, günün sonuna geldiler. Anne ve babaları, çocukları uyararak akşamın geldiğini ve evlerine dönme vakti olduğunu söylediler. Elif ve Emir, biraz üzülerek ama hala gülümseyerek parkın çıkışına doğru yürüdüler. Bir dahaki gelişlerinde, çarpışan arabaları ve su kaydırağını bir daha yapacaklarını hayal ediyorlardı.

Güzel bir günün ardından, Elif ve Emir eve dönerken, güneş batmak üzereydi. Elif, başını dayayarak, “Bir gün tekrar bu parka gelmek isterim,” dedi.

Emir de gülümsedi ve “Ben de! Bir dahaki seferde daha fazla yarış yapacağız!” diye ekledi.

O günden sonra, Elif ve Emir her zaman parkta geçirdikleri o neşeli günleri hatırlayarak uyudular. Çünkü oyun parkı, onların hayal dünyalarının en güzel yerlerinden biriydi.

Ve o gün, Elif ve Emir’in hayal ettiği kadar çok eğlenceli ve mutlu geçti ki, bir daha parka gitmeyi dört gözle beklediler. Hayal güçleri, o büyük parkta oynadıkları oyunlarla her zaman canlı kalacaktı.

Evet çocuklar, masalımız burada bitiyor. Siz de Bebek Masalları kategorisinde bir masal yazıp bize gönderebilirsiniz. Göndereceğiniz masallar sayesinde binlerce çocuk masal okuyarak uykuya dalacak.