Küçük Yıldız Engin ve Ormanın Uyku Şarkısı

Gökyüzünde, pırıl pırıl parlayan yıldızlardan biri vardı. Adı Engin‘di. Engin, diğer yıldızlar gibi geceleri gökyüzünü süsler, gündüzleri ise bulutların arkasında uyurdu. Ama o gece bir sorun vardı… Engin, hiç uykusu gelmediğini fark etmişti! Minik yıldız, bulutların üzerinde zıplıyor, takla atıyor, “Uyumak istemiyorum!” diye mırıldanıyordu. Annesi, altın rengi ışıltılı bir yıldız olan Yıldız Anne, onu yanına çağırdı:
“Engin, her yıldızın gece bitince uyuması gerek. Yoksa sabah güneş doğduğunda ışığımız solar.”
Ama Engin inatla başını salladı:
“Ben daha oynamak istiyorum! Belki… Dünya’ya gidip oradaki çocuklarla oynarım?”

Yıldız Anne gülümsedi. Engin’in meraklı olduğunu biliyordu.
“Peki,” dedi yumuşak bir sesle, “Ama bir şartla: Dünya’daki arkadaşların uykuya dalana kadar onlara yardım etmelisin. Sonra hemen geri dönüp uyuyacaksın. Anlaştık mı?”
Engin heyecanla parladı:
“Anlaştık!”

Bulutlardan Aşağıya Yolculuk

Engin, gökyüzünden aşağıya doğru süzülmeye başladı. Rüzgar onu yumuşacık bir bulutun üzerine bıraktı. Bulut, pamuk gibi beyaz ve kabarıktı. Üzerinde oturan yaşlı bir bulut dede vardı. Sakalları gri, gözleri masmaviydi.
“Merhaba küçük yıldız!” dedi bulut dede. “Nereye gidiyorsun böyle gece yarısı?”
Engin, “Ormana gidiyorum!” diye cevapladı. “Uyumak istemeyen çocuklara yardım edeceğim.”
Bulut dede kıkırdadı:
“O zaman seni ormana bırakayım. Ama dikkatli ol, ormanda uyku perisi Lila‘yı bul. O sana yardım eder.”

Bulut dede, Engin’i sırtına aldı ve yavaşça ormanın üzerine indirdi. Engin, yaprakların arasından süzülerek bir ağacın dalına kondu. Etrafa bakındı… Orman karanlık ama bir o kadar da büyüleyiciydi. Ağaçların dallarında ateş böcekleri dans ediyor, uzaktan bir baykuşun “Hu hu!” sesi geliyordu.

Uyku Perisi Lila ve Baykuş Bilge

Tam o sırada, Engin’in yanında küçük bir ışık belirdi. Pembe elbiseli, kanatlı bir peri! Adı Lila‘ydı.
“Merhaba Engin!” dedi Lila. “Bulut dede senin için bana haber yolladı. Uyumak istemeyen çocukları duydum. Hadi onları bulalım!”

İkisi birlikte ormanda ilerlerken, bir meşe ağacının tepesinden sesler geldi:
“Kim o gece vakti ormanda dolaşan?”
Bu, yaşlı baykuş Bilge‘ydi. Gözleri yuvarlak ve parlaktı.
“Merhaba Baykuş Bilge!” dedi Lila. “Bu küçük yıldız Engin. Uykuya direnen çocuklara yardım edecek.”
Bilge, kanatlarını çırptı:
“Tam zamanında geldiniz. Şuradaki çınar ağacının altında iki yavru tavşan var. Saatlerdir ‘Uyumayacağız!’ diye direniyorlar.”

Engin ve Lila hemen çınar ağacına gittiler. Gerçekten de, yumuşak otların üzerinde iki minik tavşan zıplıyordu. Biri gri, diğeri beyaz…
“Lütfen uyuyalım mı?” diye sordu anne tavşan.
“Hayır! Daha oynayacağız!” diye bağırdı yavrular.

Engin, Lila’ya baktı. Lila, “Işığını kullan,” diye fısıldadı. Engin, parlak ışığını yavru tavşanların üzerine yansıttı. Işık, yumuşacık bir battaniye gibi onları sardı. Yavru tavşanlar esnemeye başladı.
“Anne… Sanırım biraz yorulduk,” dedi gri tavşan.
Beyaz tavşan da kıkırdayarak, “Belki biraz kestirebiliriz,” diye mırıldandı.

Anne tavşan teşekkür etti:
“Sağ olun! Sihirli ışığınız işe yaradı.”

Geyik Yavrusu ve Yıldız Dansı

Engin ve Lila, ormanda ilerlemeye devam etti. Derken, bir dere kenarında ağlayan minik bir geyik yavrusu gördüler.
“Niye ağlıyorsun?” diye sordu Engin.
Geyik yavrusu, “Uyuyamıyorum… Karanlıktan korkuyorum,” diye hıçkırdı.

Engin, Lila’yla göz göze geldi. Bu sefer ne yapmalıydı? Lila, “Ona bir dans göster!” dedi. Engin, gökyüzüne doğru yükseldi ve etrafında dönmeye başladı. Işığıyla yere rengarenk şekiller çizdi… Yıldızlar, kalpler, hatta bir gökkuşağı! Geyik yavrusu gülmeye başladı:
“Çok güzel! Sanki rüyamda gibi…”

Lila, kanatlarını çırparak bir ninni mırıldandı:
“Uyku vakti gelince, yıldızlar seni bekler… Rüyalarında kuşlar şarkı söyler, dereler şırıldar…”
Geyik yavrusu, yavaşça gözlerini kapadı.

Engin’in Yolculuğu Son Buluyor

Engin ve Lila, ormandaki tüm uyumak istemeyenlere yardım etmişti. Engin, annesine verdiği sözü hatırladı:
“Artık geri dönmeliyim. Ama… Ben hala uykulu hissetmiyorum.”

Lila gülümsedi:
“Belki de yardım ettiğin herkesin rüyaları seni uykuya davet ediyordur. Şimdi gözlerini kapat ve dinle…”

Engin gözlerini kapattı. Kulak verdi… Uzaktan, anne tavşanın yavrularına mırıldandığı ninniyi, geyik yavrusunun huzurlu nefesini duydu. Sonra… tık tık tık… Bu ses neydi?

Lila, “Bu, Uyku Saati‘nin sesi! Ormanın kalbi her gece bu ritimle çalar. Artık hepimiz uyumalıyız,” dedi.

Engin, yavaşça gökyüzüne yükseldi. Yıldız Anne onu kollarına aldı:
“Gurur duyuyorum senden Engin. Yardım etmek en güzel yorgunluktur. Şimdi dinlenme zamanı.”

Engin, annesinin yanında parıldayarak uykuya daldı. Artık biliyordu: Uyumak, ertesi gün yeni maceralar için enerji toplamaktı.

Sabah Olduğunda…

Güneş doğduğunda, Engin bulutların arkasında mışıl mışıl uyuyordu. Aşağıda, ormandaki tüm hayvanlar taze enerjiyle uyanmıştı. Yavru tavşanlar havuç topluyor, geyik yavrusu dere kenarında koşuyordu.

O günden sonra, Engin her gece önce Dünya’daki arkadaşlarına yardım eder, sonra mutlulukla uyurdu. Ve eğer bir gece gökyüzünde özellikle parlak bir yıldız görürseniz… Bilin ki o, küçük Engin‘dir.

Uyku perisi Lila, Baykuş Bilge ve tüm orman, hâlâ onun sihirli ışığıyla uykuya dalıyor.

Evet çocuklar, masalımız burada bitiyor. Siz de 2 Yaş Masalları kategorisinde bir masal yazıp bize gönderebilirsiniz. Göndereceğiniz masallar sayesinde binlerce çocuk masal okuyarak uykuya dalacak.