Yağmur ile Sihirli Ayna

Bir varmış, bir yokmuş, uzak diyarlarda, dağların ardında gizlenmiş küçük bir köy varmış. Bu köyde, gökkuşağı renklerinde çiçekler açan, şırıl şırıl derelerin aktığı bir vadi bulunurmuş. Köyün en güzel evlerinden birinde, Yağmur adında bir kız yaşarmış. Yağmur, gümüş rengi saçları ve masmavi gözleriyle herkesin dikkatini çeken, akıllı ve meraklı bir çocukmuş. Annesi ve babası onu çok sever, ona her gün yeni hikayeler anlatırmış.

Yağmur’un en sevdiği şey, köyün kenarındaki büyük ormanda gezintiye çıkmakmış. Orman, her zaman sırlarla doluydu. Kimi zaman sihirli mantarlar, kimi zaman konuşan hayvanlar görünür, ormanın derinliklerinden tuhaf melodiler duyulurmuş. Yağmur, bir gün yine ormanda dolaşırken, eski bir ağacın kovuğunda parıldayan bir şey fark etmiş. Yaklaşıp baktığında, bu şeyin sihirli bir ayna olduğunu görmüş.

Ayna, olağanüstü güzellikteymiş. Çerçevesi altın renginde, üzerinde yıldızlar ve ay motifleri işlenmiş. Yağmur, aynaya dokunduğunda, aniden içinden bir ses duymuş: “Yağmur, ben sihirli aynayım. Seni uzun zamandır bekliyordum.”

Yağmur, şaşkınlıkla aynaya bakmış. “Beni mi bekliyordun? Neden?”

“Çünkü sen, bu ormanın sırlarını çözebilecek cesarete ve zekaya sahipsin,” demiş ayna. “Ama dikkatli ol, çünkü bu yolculuk tehlikelerle dolu. Eğer benimle gelmeye cesaretin varsa, sana büyülü bir dünyanın kapılarını açacağım.”

Yağmur, hiç tereddüt etmeden kabul etmiş. Ayna, onu içine çekmiş ve Yağmur kendini büyülü bir dünyada bulmuş. Burası, gökyüzünün mor, ağaçların altın renginde olduğu, her yerin sihirle kaplı olduğu bir yermiş. Yağmur, etrafına bakınırken, yanına küçük bir tilki yaklaşmış.

“Merhaba Yağmur,” demiş tilki. “Ben Fındık. Sihirli ayna seni buraya getirdi, değil mi?”

“Evet,” demiş Yağmur. “Ama neden buradayım? Ne yapmam gerekiyor?”

Fındık, Yağmur’a gülümsemiş. “Bu dünya, kötü bir büyücü tarafından lanetlendi. Eğer bu laneti kaldırmazsak, tüm sihirli varlıklar yok olacak. Sen, bu laneti kaldırabilecek tek kişisin.”

Yağmur, gözlerini kocaman açmış. “Ama ben sadece bir çocuğum. Bunu nasıl yapabilirim?”

“Cesaretin ve zekan sayesinde,” demiş Fındık. “Yol boyunca sana yardım edecek birçok arkadaş edineceksin. Ama dikkatli ol, kötü büyücü seni durdurmaya çalışacak.”

Yağmur, Fındık’la birlikte yola koyulmuş. İlk olarak, konuşan bir nehirle karşılaşmışlar. Nehir, öfkeli bir sesle bağırmış: “Kimse beni geçemez! Eğer geçmek istiyorsan, bir bilmeceyi çözmelisin!”

Yağmur, nehrin bilmecesini çözmüş ve nehir sakinleşerek onları karşıya geçirmiş. Daha sonra, dev bir mağaranın önüne gelmişler. Mağaranın girişinde, üç kafalı bir köpek bekliyormuş.

“Kimse bu mağaradan içeri giremez!” diye hırlamış köpek.

Yağmur, Fındık’la birlikte köpeği nasıl geçeceklerini düşünmüş. Sonunda, köpeğin her kafasının farklı bir şey sevdiğini fark etmiş. Birinci kafa tatlıları, ikinci kafa müziği, üçüncü kafa ise hikayeleri seviyormuş. Yağmur, köpeğe bir hikaye anlatmış, Fındık ise bir şarkı söylemiş. Köpek, mutlu olmuş ve onları içeri bırakmış.

Mağaranın içinde, laneti kaldıracak olan sihirli bir taş bulunuyormuş. Ancak taş, kötü büyücünün koruması altındaymış. Yağmur ve Fındık, taşı almak üzereyken, aniden kötü büyücü ortaya çıkmış.

“Bu taşı asla alamayacaksınız!” diye bağırmış büyücü. “Bu dünya benim kontrolümde!”

Yağmur, büyücüye cesaretle bakmış. “Senin kontrolünde olmak zorunda değil. Bu dünya, tüm sihirli varlıkların evi. Onları özgür bırakmalısın.”

Büyücü, Yağmur’un cesaretine şaşırmış. “Peki, eğer bu taşı almak istiyorsan, benimle bir yarışmaya gir. Eğer kazanırsan, taş senin olacak.”

Yağmur, yarışmayı kabul etmiş. Yarışma, üç turdan oluşuyormuş. İlk turda, büyücü Yağmur’u bir labirente sokmuş. Ancak Yağmur, zekası sayesinde labirentten çıkmayı başarmış. İkinci turda, büyücü Yağmur’un önüne dev bir bulmaca çıkarmış. Yağmur, bulmacayı çözmüş ve ikinci turu da kazanmış. Üçüncü turda ise büyücü, Yağmur’u korkunç bir canavarla yüzleştirmiş. Ancak Yağmur, canavara karşı cesurca durmuş ve onu yenmeyi başarmış.

Büyücü, Yağmur’un cesaretine ve zekasına hayran kalmış. “Pekala,” demiş, “taşı alabilirsin. Ama unutma, bu dünyanın sırları senin ellerinde.”

Yağmur, taşı alıp laneti kaldırmış. Sihirli dünya, yeniden canlanmış. Gökyüzü maviye dönmüş, ağaçlar yeşermiş, tüm sihirli varlılar özgürlüğüne kavuşmuş. Yağmur, Fındık’la vedalaşmış ve sihirli ayna sayesinde köyüne geri dönmüş.

O günden sonra, Yağmur köydeki herkese macerasını anlatmış. Herkes onun cesaretine ve zekasına hayran kalmış. Yağmur, artık köyün kahramanı olmuş ve herkes onun hikayelerini dinlemek için can atarmış.

Evet çocuklar, masalımız burada bitiyor. Siz de Grimm masalları kategorisinde bir masal yazıp bize gönderebilirsiniz. Göndereceğiniz masallar sayesinde binlerce çocuk masal okuyarak uykuya dalacak.